Primeiros Auxilios: Guía Completa de Actuación

Respiración Artificial Boca a Boca

Este método consiste en:

1. Tender o accidentado no chan.
2. Abrirlle a boca e limpar calquera obxecto estraño que atopemos.
3. Facérlle unha hiperextensión do pescozo.
4. Pecharlle os orificios nasais.
5. Abrirlle a boca e colocar os nosos beizos arredor da vítima, despois de coller nós todo o aire posible.
6. Insuflar todo ese aire na boca da vítima lentamente.
7. Observar se o peito do accidentado se eleva; se non é así, é que as vías seguen atascadas.
8. Intentar limpalas de novo, ladeando un pouco a cabeza e introducindo os dedos para buscar algún obxecto.
9. Volver colocar a vítima boca arriba e repetir a operación de insuflar o aire.
10. Se conseguimos que penetre o aire nos pulmóns, retirar os nosos beizos da boca do accidentado para que saia. Repetir isto 12 ou 14 veces por minuto.

As Hemorraxias

É a saída do sangue dos vasos sanguíneos por onde debe circular. Isto prodúcese cando houbo unha rotura dalgún vaso. De acordo co tipo de vaso que rompa, diremos que se trata dunha hemorraxia:

• Arterial
• Venosa
• Capilar

Tamén podemos clasificar de acordo co percorrido que fai este sangue:

• Hemorraxias externas: cando o sangue sae ao exterior a través dunha ferida.
• Hemorraxias internas: cando o sangue non sae ao exterior do organismo, pero si dos vasos.
• Hemorraxias exteriorizadas: cando sendo internas saen ao exterior por un orificio natural do corpo, como o oído, nariz, ano...

Manobras que hai que realizar en caso de hemorraxias

A hemorraxia é unha das lesións máis importantes que nos podemos atopar nun accidentado. As manobras que debemos realizar son:

1. Comprimir directamente sobre a ferida cunha gasa, ou con calquera apósito que teñamos a man.
2. Manter comprimido durante 10 minutos como mínimo.
3. Elevar a parte do corpo afectada, se é posible, por riba do corazón.
4. Se ese apósito non é suficiente, poñer outro enriba do outro.
5. Se a hemorraxia persiste, pódese tratar dalgún vaso importante en caudal.
6. Actuar de seguido facendo unha compresión sobre a arteria correspondente.
7. Se todo isto non é suficiente, levar urxentemente o accidentado a un centro médico; tamén podemos usar torniquete.

O Torniquete

É un método que só se debe utilizar nas hemorraxias moi graves que non poidan frearse doutro xeito, e producidas nas extremidades inferiores como superiores. Trátase de colocar unha banda ancha de calquera material, como pode ser tea ou un cinto, enrolada ao membro afectado de maneira que se poida exercer unha presión sobre esa parte do corpo, cortando así a circulación.

• Se a hemorraxia é arterial, o torniquete tense que poñer entre a ferida e o corazón.
• Se a hemorraxia é venosa, o torniquete tense que poñer entre a ferida e o extremo do membro.

A presión debe ser só a necesaria para deter a hemorraxia, para que non produza outras lesións.

A Conmoción

É o conxunto de signos e síntomas debidos á falta ou diminución de subministración sanguínea aos tecidos. Estes signos e síntomas poden ser:

• Un estado de ansiedade.
• Un pulso rápido e débil.
• Unha respiración rápida e superficial.
• Palidez.
• Suor fría e pegañenta.

Manobras que hai que realizar en caso dunha conmoción

• Facilitar a circulación sanguínea, afrouxando todo aquilo que a poida cortar.
• Tranquilizar o ferido.
• Evitar a perda de calor corporal.
• Colocalo tombado, coa cabeza máis baixa que os pés.
• Levalo urxentemente ao médico.

Manobras que hai que realizar ante unha Parada Cardiopulmonar

Cando unha persoa sofre unha dificultade respiratoria, ou un inadecuado transporte sanguíneo, a súa vida está en perigo. Require unha urxente actuación, pero ademais en moitas das ocasións ambas lesións preséntanse xuntas; estariamos ante unha "parada cardiopulmonar". Deberase aplicar unha serie de manobras que coñecemos como RCP, é dicir, reanimación cardiopulmonar ou combinación da respiración boca a boca e da masaxe cardíaca.

Primeiro facer un recoñecemento de signos e síntomas, comprobando a respiración e o pulso carotídeo. Se non respira e non ten pulso, aplicar o RCP. Pasos a seguir:

1. Abrir vía de aire: facendo unha hiperextensión do pescozo.
2. Ventilar artificialmente: comezaremos utilizando o método boca a boca, pero se o pulso non se recupera pasaremos a:
3. Masaxe cardíaca: consiste en facer que o corazón funcione mediante os procedementos seguintes:
   • Colócase o paciente nunha superficie dura, boca arriba.
   • Localizamos o esterno e colocamos a palma da man por debaixo deste.
   • Colocaremos a outra man sobre a que xa temos sobre o peito.
   • Estiramos os brazos e presionamos o tórax para comprimilo.
   • Realizamos manobras de compresión e de relaxación imitando os latexos dun corazón normal.

Facer isto: 2 insuflacións boca a boca e 15 compresións.

Manobras que hai que realizar ante unha Contusión

Cando o traumatismo sobre a pel non produce a rotura desta, denominámolo contusión. Dependendo da profundidade que alcancen os danos nos tecidos, será a gravidade da contusión. Todas as contusións poden presentar os seguintes síntomas:

• Arroibamento da parte afectada.
• Dor de distinta intensidade.
• Inflamación por acumulación de líquido.
• Pode chegar a unha impotencia funcional.

Deberá actuar do seguinte xeito:

• Inmobilizar a parte afectada.
• Aplicar frío o máis rapidamente posible.
• Non baleirar nunca os hematomas, xa que poderiamos provocar infeccións.

Manobras que hai que realizar ante unha Ferida

Cando o traumatismo sobre a pel produce rotura desta ou de estruturas máis profundas, denominámolas feridas. Hai unha serie de factores que nos permiten valorar a súa gravidade para saber as manobras necesarias en cada momento:

• A extensión da ferida.
• A profundidade.
• A parte do corpo afectada.
• A posible infección.
• As hemorraxias que se poden producir.

Se a ferida é leve ou menos grave, podemos actuar da seguinte maneira:

• Evitar infección: desinfectar as mans e tomar medidas de protección ante SIDA.
• Se non hai moita hemorraxia, deixar que o propio sangue limpe a superficie.
• Tapar a ferida cun vendaxe estéril, pero deixando o aire libre o antes posible.
• Previr o antes posible a infección do tétano coa conseguinte vacina.
• Non empregar algodón.
• Non manipular a ferida.
• Non empregar cremas nin pomadas.

Manobras que hai que realizar ante unha Fractura

Coñecese como fractura a rotura total dun oso,para diferenciala dunha descontinuidade do tecido oseo que se coñece como fisura.As fracturas podense producir no ligar xusto do impacto ou mesmo a unha distancia importante dese punto.Estas lesions dende o punto de vista da gravidade destas,clasificamolas en:-Abertas:auquelasnas cales o oso provoca a rutura da pel e polo tanto pode dan dar lugar a imporantes hemorraxias.-Pechadas:aquelas na que o oso non chega a provocar ferida esterna.Cando se sospeita que hai fractura o sistomas poden ser:-Dor intensa que aumenta coa palpitacion no lugar da ferida-Deformidade da zona-Inchazon denicrimiento-Impotencia funcional-Hemorraxias-PalidezAnte algun de estes sintomas e signos debemos poñernos no peor dos casos e actuar da seguinte maneira:-Evitar todo o movemento-Comprobar as constantes vitais-No caso de fractura aberta,que teña hemorraxia intentar cortarla colocando sobre a ferida apositos esteriles-Tapar o paciente evitando a perda de calor e a conseguinte conmocion-Inmovilizar a parte afectadaHai partes do corpo onde as fracturas son moito mas graves ca outras craneo, ou columna vertebral.Manobras para realizar a inmobilizacion de un membroA inmovilizacion dos membros fracturados require da colaboracion do accidentado se este pode,pasos a seguir:-Falar co o accidentado e tranquilizalo-Pedirlle que colabore-Eliminar a roupa ou o obxectos que poidan producir molestias-Non intentar nunca o oso no seu sitio-Inmobilizar o membro con ferulas rixidas-Se se trata de ferulas improvisadas procurar se e posible almofagas para evitar outros danos-A inmovilizacion debe comprender sempre unha articulacion spor enriba e outra x debaixo da parte do oso roto-Evacuar o mais asiña posible.AS QUEIMADURASA pel e a estructura protectora do corpo esta constituida por duas capas:-Epiderme:ten a mision de protexernos da entradas de microorganismos deñinos e de evitar a perda de auga.-Derme:Capa interna e mais grosa que ca epiderme.Alberga os vasos sanguineos,linfaticos,estructuras nerviosas,foliculos pilosos,glandulas sudoripadas e sebaciasAs queimaduras cutaneas son lesions que se producen na pel a consecuencia de verse sometida os efectos excesivos da calor asi como dalguns productos quimicos radiacions ou electricidade.A sua gracidade dependera da profundidade e da extension que alcance a queimadura.Según as sua profundidade:-Quimadura de 1º:cando a lesion afecta a capa superficial da pel ou epiderme-Quimadura de 2º:cando afecta a epiderme pero tambien a unha parte da derme-Quimadura de 3º:afecta a derme profunda e pode chegar ata os tecidos profundos e aos osos.A estension das quimaduras midese en % do corpo empregando a coñecida como a regra dos 9 ou de Wallace.aplicase dividindo a superficie corporal do adulto en once zonas,sendo cada unha delas o 9% ou multiple deste 9.As queimaduras cutaneas clasificanse en:-leves:cando a superficie quimada e inferior a o 10% e a profundidade non excede o 2º-graves:cando a extension esta entre o 10 e o 30% e a sua profundidade non supere o 2º-moi graves:cando a extension esta entre o 30 e o 50% e a profundidade e de 2º o mais-Practicamente mortais:cando a estension e superior a o 50%Manobras que hai q realizar ante unha queimadura:-protexer o acidentado eliminando o antes posible a causa que esta provocando o dano-avisar outrs equipos de axuda-buscar outras posibles lesions do acidentado-refrescar a zona queimada aplicando auga-quitar a roupa e outros obxectos que manteñan a calor, sempre qu non estea pegada a pel-envolver a lesion con gasas esteriles,humedecidas en agua-evacuar a un centro hospitalario-non aplicar pomadas-procurar que o quimado non quede frio-non lle dar nunca bebidas alcoholicas-non romper nunca as ampollas,para evitar as infeccions e asi evitar complicacions.