Nietzscheren ikuspegia: Jainkoa, Bizitza eta Haraindiko Mundua

Nietzscheren Ikuspegia

Jainkoa

Testu honek Jainkoari buruzko pertsonen ikuspegia azaltzen du. Esaten du zenbait pertsonek Jainkoa epaile handi bat bezala ikusten dutela, ona eta txarra bateratzen duena, eta gure mundua gutxi baloratzen duela, hurrengo mundu hobe batean dena zentzua eta helburua daukala uste baitute. Laburpen moduan, zenbait pertsonak Jainkoa guztien gainetik egon daitekeela eta gure munduak ez duela hainbesteko garrantzia berarentzat.

Nietzsche-ren ustez, Jainkoa pertsonen sortutako ideia da, arau morala ezartzeko eta gizartea kontrolatzeko tresna gisa erabilia. Argudiatzen du ideia hori gizarte modernoan ez dela hain garrantzitsua, zientzia eta jakintzaren aurrerapenean gaudelako. Gainera, kristau moral tradizionala kritikatzen du eta indar eta bizitza ospatzeko oinarritutako moralitatea proposatzen du.

Bizitza

Nietzsche-ren ideia nagusia da bizitza positiboki begiratzea. Bizi ona eta indartsua izatea sustatzen du, eta pertsonak beren buruak garatzeko eta adierazteko bultzatzen ditu. Sufrimendua bizitzaren parte dela uste du, baina aukerakoa dela eta hazten laguntzen duela.

Haraindiko Mundua

Nietzsche-ren "haraindiko mundua" esan nahi duena da pertsonaren buruaren sentsipen zentratua eta zentzu positiboak. Haraindiko munduan, pertsonak beren buruak berehalakoan adierazten dituzte eta beren ahalmen eta bideragarritasunak bultzatzen dituzte. Hau da, pertsona baten benetako potentziala eta asmoak nagusitu egiten dira, eta gizakia bere buruaren sortzaile eta bultzatzaile bilakatzen da.

Mundu Hau

Nietzscheren ikuspegia gizakiaren buruaren indarra eta ahalmena bultzatzen duena da, eta ez du jainkoen edo moral absolutuaren ideiarik onartzen. Horrela, lurra edo gure mundua materialki ulertzen da, naturaren legeen arabera funtzionatzen duena, baina Nietzsche-ri buruzkoan, ez da izan behar duen ikuspegi konkreturik.