Musika profanoa

1.Errenazimenduko musika egiteko teknika nagusiak:

·Imitaziozko kontrapuntua:

Ahots batean doinu oso laburra azaltzean oinarritzen da;doinu hori gero beste ahots batek ere egingo du,bai sionubakarrean,bai apur bat altuago edo baxuago.Gainontzekoek behin eta berriro errepikatuko dute doinu berbera.

·Cantus firmus:

Sistema oso antzinakoa da, eta Errenazimenduan perfekziorik handiena lortu zuen;ahots batek doinu bat kantatzen duen bitartean,gainontzeko ahotsek bilbe polifonikoa josten dute beraren inguruan.

·Bariazioaren teknika:

Gai bat behin eta berriro errepikatzean datza,errepetizio bakoitzean apu bat aldatuz.Dinua,erritmoa,harmonia,kontrapunta...Aldatuz.

2.Kantu polifoniko erlijiosoak

Eskola franko-flandestarra,Italia eta Espainia izan ziren.*Motetea:Desagertu egin zitzaion letra desberdinak izatearen ezaugarri hura.·*Meza

.·Polifoniako eskolak:

Belgikan eta Holandan hasi ziren loratzen.Musikagile nagusiak:Guillermo Dufay eta Josquín Desprès,errenazimenduko musikagilerik nagusienetakotzat hartzen da.Italian,Giovanni de Palestrina,iritsi zen gailurrera.Trentoko kontzilioak ondoko bi ezaugarriak zituen:

-Alderdi profano guztiak ezabatu.-Testuaren menpe egon

Elizaren lehenengo musikagiletzat hartu zuten.Meza batzuk egin zituen,ospetsuena Martzelo aita santuarena(Palestrina).

·Espainia:

Arte guztiak mugiarazi zituen izpiritua berbera da, eta gauza bera gertatu zen musikarekin.Musika honen garrantzia garai hartako Kantutegietan adierazita gelditu zen:Upslakoa,Segoviakoa,Sevillakoa,Sevillako Colombina eta,Jauregikoa.Espainiako ezaugarriak:-Polifonia zorrotza eta aszetikoa(no tiene adornos,seca).-Latinezko musika erlijiosoa kontrapuntistikoa da,profanoa gaztelaniazkoa eta bertikala da,eta erritmo nahiz bizitasun handia dauka.-Musika erlijiosoan mistizismoa da nagusi,eta hori adierazpen sakonaren bidez lortzen da.-Musika testuari lotuta dago,eta modu sutsuan adierazten du testu hori.Musikagile nagusiak:Juan de Enzina,lan ugari egin zituen,profanoak nahiz eta erlijiosoak;musika erlijiososan,Cristobal de Morales;Francisco Guerrero;Tomás Luis de Victoria;Mateo Flecha.

·Koral protestanteak:

Alemania oso lotuta zegoen erlijioara.Luteroren iritziz,teologiaren atzean,musika zen munduko gauzarik garrantzitsuena.Lutero musikagilea eta xirularia.Koral deritzon musika-forma sotu zuen,erlijio berriaren sinbolo bihurtu zen,Korala protestantearen himnoa izan zen.

3.Kantu polifoniko profanoa

·Madrigala:

Europa.Musia-forma polifonikoa da,hizkuntza arruntean kantatua.Helburua gizakiak izaki profanotzat dituen sentimenduak adierztea da,letra eta musika lotuz.Madrigalaren ezaugarriak:-Gizakiaren adierazpen lirikoa da,bizipenak eta sentimenduak kantatzen baititu.-Gortean kantatzen da.-Musika-hizkuntza oso zaila dauka,eta kromatismoa erabiltzen du.-Musikak testua deskribatu eta imitatu nahi du.Musikagile nagusia,Claudio Monteverdi.

4.Espainiako Errenazimenduko kantu profanoa eta beraren formak

·Erromantzea:

Espainiako antziniako erromantzeen gaiei buruzko forma polifonikoa da.Estruktura berdina dute.
Musika herrikoia da.Jauregiko Kantutegian jasota daude.

·Gabon-kanta:

Jatorri herrikoi profanoa dauka,eta hiru zati ditu:leloa,kopla eta leloa.Musikagile nagusia Juan del Enzina,lan gehienak Jauregiko kantutegian jasota daude.Handik eta urte askotara bihurtu zen Gabonetako kanta.

·Entsalada:

Genero polifoniko profanoa da,eta bertan Madrigalaren,herri kantaren,gabon-kantaren,erromantzearen eta dantzaren zenbait estilo nahasten dira.Mateo Flecha izan zenkonposagile nagusia.