Hidroterapia: Uraren Onurak Osasunerako

1. Hidroterapia

Ura erabiliz, gorputz osoa edo zati batzuk tratatzeko erabiltzen da.

Hidroterapiaren aitzindariak

• Wilheim Winternitz (Medikua)
• Vizenz Priessnitz
• Sebastian Kneipp

Sebastian Kneippek erabilitako metodoak

• Estalketak
• Janari garbia
• Masajea
• Lasaitasuna
• Kirola
• Ur hotza eta ur beroa txorroak
• Bainuak (ur hotza eta beroa gorputz osoan edo zati batean)

2. Uraren erabilera

Bi taldetan banatzen da:

Erauzketa

• Udala: Erabilera publikoa, komertziala eta bizitzekoa.
• Abeltzaintza: Ureztatzeko eta animaliak kontsumitzeko.
• Meatzaritza
• Industriala

Ez-erauzketa

• Garraioa: Uretan merkeagoa da merkantzia garraiatzea.
• Urarekin erlazionatutako kirolak
• Energia hidroelektrikoa
• Hondakinak

3. Uraren zikloa

Uraren zikloa itsasoan hasten da. Ura lurruntzen da eta atmosferako gasekin elkartzean hodeiak sortzen dira. Hodeiek pisua hartzen dutenean, prezipitazioa gertatzen da: euria (likidoa), elurra (solidoa) eta ihintza (gasa). Ondoren, ura lur azpian filtratzen da, errekak sortuz eta itsasora bueltatuz, zikloa berriz hasiz.

4. Ontzitutako ur edangarriak

• Ur mineral naturala: Lurpeko geruzetan sortzen da, iturburu batetik irteten da. Uraren tenperatura eta mineralizazioa konstanteak dira.
• Iturburuko ura: Lurrazalera bakarrik joaten da, ezaugarri naturalak ditu eta bere mineralizazioa ez da konstantea.
• Kontsumo publikorako ura: Banatzeko ontziratutako urak dira.

5. Ur mineralak eta termalak

• Ur mineromedizinalak: Konposizio kimiko, fisiko eta kimiko-fisikoagatik, propietate terapeutikoak dituzte.
• Ur termalak: Iturburuko tenperatura gutxienez lau gradu zentigradutan igotzen da, lur azpitik ateratzen den ur beroa da.

6. Uraren formula

Ur molekula bi hidrogeno atomo eta oxigeno atomo batez osatuta dago. Hidrogeno atomoak protoi bat, neutroi bat eta elektroi bat ditu. Oxigeno atomoa handiagoa da eta zortzi protoi, zortzi neutroi eta zortzi elektroi ditu. Bi atomoek elektroiak partekatzen dituzte lotura kobalentea eratuz. Ur molekulen artean hidrogeno zubiak eratzen dira.

7. Uraren propietateak

Propietate termikoak

• Irakite-puntua: 100°C (itsas mailan)
• Fusio-puntua: 0°C (itsas mailan)
• Gaitasun kalorifiko handia
• Bero espezifiko handia

Propietate mekanikoak

• Dentsitatea: 1g/cm³
• Gainazaleko tentsioa

Beste propietateak

• Zapore, usain eta kolore gabea
• Disolbatzaile ona
• pH neutroa (7)

8. Eragile fisikoak

Edozein energia duen elementu bat izan daiteke, gorputz osoan edo zati batzuetan eragina duena.

• Estimulua: Gure oreka apurtzen duen elementua.
• SGA (Sindrome General de Adaptación): Oreka mantentzeko behar ditugun erreakzioak.
• Homeostasia: Gure barne oreka.

SGA faseak

• Alarma fasea: Adrenalina deskarga gertatzen da.
• Euste fasea: Gorputza oreka berreskuratzen saiatzen da.
• Neke fasea: Estimulua oso indartsua bada, gorputza zauritu edo hil daiteke.

Organismoaren tenperaturaren erregulazioa

• 36,5°C azpitik: Hotzikarak eta adrenalina deskarga.
• 36,5°C gainetik: Izerdia, basodilatazioa.

Estimuluen intentsitatea baldintzatzen duten faktoreak

• Energia kantitatea
• Kaltetutako gainazala
• Esposizio denbora
• Estimuluen konbinaketa

Uraren erabilera eragile fisiko gisa

• >40°C-ko bainua: Termikoa
• Presiozko zorrotada: Konplexua
• Bainu galbanikoa: Elektrikoa

9. Flotazioa

Uretan murgilduta gaudenean pisuaren aurka egiten duen indarra da.