Freud nortasuna

Depresioa:

Nahaste emozional bat da; triste eta esperientziarik gabe sentitzea. Hau egoera mental askorekin lotuta dago. Borondatea geldiarazten du  eta sintoma ohikoenak etsipena, loaren eta gosearen nahasteak, apatia sexualak, negar-krisiak, neke handia, norberarekiko sentimendu negatiboak, haluzinazioak eta  eldarnioa dira. Depresio gehienak ideia negatiboekin lotuta joaten dira.

Motak:

Depresio erreaktiboak:

egoera-aldaketa baten edo kanpoko gertakizun mingarri baten ondoren gertatzen dira: senide baten heriotza, lanpostua galtzea,…. Hau normaltzat jotzen da denbora tarte batera gainditzen badira.

Depresio endogenoa:

barne arrazoengatik gertatzen da eta arrazoiak biokimikoak zin genetikoak edo neurologikoak izan daitezke.  

Nahaste bipolarra:

mania (depresioaren kontrako emozioa) eta depresioaren alternantziari deitzen zaio. Hasieran oso berritsu eta gogotsu azaltzen dira eta ondoren depresioak jota.  

Nahaste eskizofrenikoak:

gaitasun kognitiboen eta afektiboen zatiketa da. Gaztaroaren bukaeran edo heldutasunaren hasieran agertzen da normalean eta bi sexuetan ematen da. Eszofrenia psikoen taldean sailkatzen da eta gaixo hauek errealitatearekin kontaktua galtzen dute.

Ezaugarriak:

Automarjinazioa:

zailtasunak dituzte giza harremanak lortzeko eta mantentzeko.

Antolatu gabeko pentsamendua:

Gaixoak pentsamendu oso arraroak eta logikarik gabekoak izaten dira.  

Pertzepzio nahasiak:

haluzinazioak izaten dituzte: ikusmenekoak, entzumenekoak edo zinestesikoak.

Emozio eta jokabide desegokiak:

ilusiozko munduan bizi da eta preso sentitzen da mundu horretan. Baita ezin du gozatu bizitzako gauzetaz.

Eskizofrenia motak: Paranoidea:

nagusi pertsekuzio eta handitze eldarnioa.

Katatonikoa:

sintomak; positibotasuna, negatibotasuna, gorputzaren mumentu eta jarrera arraroak, komunikazio falta.

Hobefrenikoa:

haurren jokabidea azaltzen dute.

Ondar-eskizofrenia:

sintomak; logikarik gabeko pentsamenduak, portaera aldrebesa,...

Nortasuna:

izaera eta tenperamendua nortasuna osatzen dute.

Tenperamendua:

nortasunaren oinarria da, substratu endokrinoa, neurofisikoa eta biokimikoa hartzen duena. Hau da, herentzia biologikoari lotuta dago, horregatik oso zaila da aldatzea.

Izaera:

gizabanakoaren ezaugarri psikologikoarekin lotuta dago. Honeri balio etikoa atxikitzen diogu. Hau aldatu ahal da, bizitzan zehar jaso ditugun jokabide-ohituren bidez eratzen delako.  

Eredu estrukturala:

 Freud-ek nortasuna aztertzeko eredu berri bat ezarri zuen. Honen arabera, nortasuna irrika biologikoen eta gizarteak jartzen dituen mugen arteko gatazkatik sortzen da. Gatazka horretan, irrika biologokoen helburua agresibitatea askatzen eta plazera bilatzen da, eta gizartearen mugen helburua, ordea, kanpoko errealitatearen eta murrizketa moralen bitartez, irrika horien eragina moztea.

Zera:

Nortasunaren printzio primitiboena. Jaotzetik dugu gurekin eta inkontzientea da. Zerean sortzen diren irrikak berehala asetzeko joera daukagu, ondorioak kontuan artu gabe, zeren zera plaseraren printzipioak zuzentzen baitu.

Nia:

Nortasunaren atal arrazionalena da. Pertzepzio kontzientea, pentsamenduak, iritziak eta oroitzapenak daude. Nia errealitate-printzipioak gobernatzen du. Printzipio hori kanpoko mundura moldatzen eta barneko tentsioak kontrolatzean datza. Zeraren irrikak asetzen saiatzen da.  

Fase psikosexualak:

Freud-ek nortasunaren garapenari buruzko teoria. Bere iritziz haurtzaroan zehar fase psikosezual desberdinak garatzen ditugu eta pertsona fase batean finkatuta geratu ahal da. Fase bakoitzari gorputz-atal bat dagokio eta atal bakoitza plazera lortzeko iturria da.

Fase orala:

0-18 hilabeterarte irauten du gutxi gorabehera. Umeari behar baino gehiago edo behar baino gutxiago ematen bazio  fase horretan finkatuta gera deiteke. Plazer sentsualak ahoaren inguruak biltzen dira.  

Fase anala:

1,5-3 urterarte. Ipurti ingurua da plazeraren iturria. Plazer hori edonoiz eta edonon ezin la lortu horregatik interferentzia sortuko da.

Fase falikoa:

3-6 urteetan garatzen da. Umeak genitaletatik lortzen du plazerra. Mutilek amarengana zuzenduko dituzte sexu-bulkadak, ama izan delako zaindu duena.

Depresioa:

Nahaste emozional bat da; triste eta esperientziarik gabe sentitzea. Hau egoera mental askorekin lotuta dago. Borondatea geldiarazten du  eta sintoma ohikoenak etsipena, loaren eta gosearen nahasteak, apatia sexualak, negar-krisiak, neke handia, norberarekiko sentimendu negatiboak, haluzinazioak eta  eldarnioa dira. Depresio gehienak ideia negatiboekin lotuta joaten dira.

Motak:

Depresio erreaktiboak:

egoera-aldaketa baten edo kanpoko gertakizun mingarri baten ondoren gertatzen dira: senide baten heriotza, lanpostua galtzea,…. Hau normaltzat jotzen da denbora tarte batera gainditzen badira.

Depresio endogenoa:

barne arrazoengatik gertatzen da eta arrazoiak biokimikoak zin genetikoak edo neurologikoak izan daitezke.  

Nahaste bipolarra:

mania (depresioaren kontrako emozioa) eta depresioaren alternantziari deitzen zaio. Hasieran oso berritsu eta gogotsu azaltzen dira eta ondoren depresioak jota.  

Nahaste eskizofrenikoak:

gaitasun kognitiboen eta afektiboen zatiketa da. Gaztaroaren bukaeran edo heldutasunaren hasieran agertzen da normalean eta bi sexuetan ematen da. Eszofrenia psikoen taldean sailkatzen da eta gaixo hauek errealitatearekin kontaktua galtzen dute.

Ezaugarriak:

Automarjinazioa:

zailtasunak dituzte giza harremanak lortzeko eta mantentzeko.

Antolatu gabeko pentsamendua:

Gaixoak pentsamendu oso arraroak eta logikarik gabekoak izaten dira.  

Pertzepzio nahasiak:

haluzinazioak izaten dituzte: ikusmenekoak, entzumenekoak edo zinestesikoak.

Emozio eta jokabide desegokiak:

ilusiozko munduan bizi da eta preso sentitzen da mundu horretan. Baita ezin du gozatu bizitzako gauzetaz.

Eskizofrenia motak: Paranoidea:

nagusi pertsekuzio eta handitze eldarnioa.

Katatonikoa:

sintomak; positibotasuna, negatibotasuna, gorputzaren mumentu eta jarrera arraroak, komunikazio falta.

Hobefrenikoa:

haurren jokabidea azaltzen dute.

Ondar-eskizofrenia:

sintomak; logikarik gabeko pentsamenduak, portaera aldrebesa,...

Nortasuna:

izaera eta tenperamendua nortasuna osatzen dute.

Tenperamendua:

nortasunaren oinarria da, substratu endokrinoa, neurofisikoa eta biokimikoa hartzen duena. Hau da, herentzia biologikoari lotuta dago, horregatik oso zaila da aldatzea.

Izaera:

gizabanakoaren ezaugarri psikologikoarekin lotuta dago. Honeri balio etikoa atxikitzen diogu. Hau aldatu ahal da, bizitzan zehar jaso ditugun jokabide-ohituren bidez eratzen delako.  

Eredu estrukturala:

 Freud-ek nortasuna aztertzeko eredu berri bat ezarri zuen. Honen arabera, nortasuna irrika biologikoen eta gizarteak jartzen dituen mugen arteko gatazkatik sortzen da. Gatazka horretan, irrika biologokoen helburua agresibitatea askatzen eta plazera bilatzen da, eta gizartearen mugen helburua, ordea, kanpoko errealitatearen eta murrizketa moralen bitartez, irrika horien eragina moztea.

Zera:

Nortasunaren printzio primitiboena. Jaotzetik dugu gurekin eta inkontzientea da. Zerean sortzen diren irrikak berehala asetzeko joera daukagu, ondorioak kontuan artu gabe, zeren zera plaseraren printzipioak zuzentzen baitu.

Nia:

Nortasunaren atal arrazionalena da. Pertzepzio kontzientea, pentsamenduak, iritziak eta oroitzapenak daude. Nia errealitate-printzipioak gobernatzen du. Printzipio hori kanpoko mundura moldatzen eta barneko tentsioak kontrolatzean datza. Zeraren irrikak asetzen saiatzen da.  

Fase psikosexualak:

Freud-ek nortasunaren garapenari buruzko teoria. Bere iritziz haurtzaroan zehar fase psikosezual desberdinak garatzen ditugu eta pertsona fase batean finkatuta geratu ahal da. Fase bakoitzari gorputz-atal bat dagokio eta atal bakoitza plazera lortzeko iturria da.

Fase orala:

0-18 hilabeterarte irauten du gutxi gorabehera. Umeari behar baino gehiago edo behar baino gutxiago ematen bazio  fase horretan finkatuta gera deiteke. Plazer sentsualak ahoaren inguruak biltzen dira.  

Fase anala:

1,5-3 urterarte. Ipurti ingurua da plazeraren iturria. Plazer hori edonoiz eta edonon ezin la lortu horregatik interferentzia sortuko da.

Fase falikoa:

3-6 urteetan garatzen da. Umeak genitaletatik lortzen du plazerra. Mutilek amarengana zuzenduko dituzte sexu-bulkadak, ama izan delako zaindu duena.