Evolución de la Música: De la Antigüedad al Rock

Artes Antiguas (SXII-XIII)

Aumento nas composicións das voces de 2 a 4, que interveñen no canto e van ser cada vez máis independentes.

Conductos

O compositor compón todas as voces na que esa voz principal non depende do canto gregoriano.

Motete

As diferentes voces teñen diferente texto; os primeiros foron en latín, a partir do SXIII utilizouse o francés.

A Abadía de San Marcial, catedral de Notredam/catedral de Santiago, foron os centros culturais máis importantes deste movemento.

Artes Novas (SXIV-XV)

Tratado no que se propuxeron novas técnicas de composición para a época. Intentan romper con toda a música anterior (Artes Antiguas).

Características

• Motete como forma máis destacada, dotada dun ritmo máis elaborado.
• A música compónse para ser gozada.
• Maior liberdade de movemento para o compositor (ese compositor deixa de ser anónimo).
• Aumento das composicións da música profana.

Música Medieval en España

A canción profana recibe o nome de cantiga. É diferente das cantigas marianas (temas relixiosos).

Cantigas de Amor

O namorado lle conta á namorada.

Cantigas de Amigo

A namorada lle conta ao amigo (namorado); non o fai directamente, faino como se fose un amigo.

Cantigas de Escarnio

O maldicir: temas satíricos ou morais.

Recollidas en cancioneiros:

• Alfonso X o Sabio
• Martín Codax (7 cantigas de amigo)
• Xoan de Cangas
• Mendiño

A música polifónica ten un carácter relixioso. A catedral de Santiago e o Mosteiro das Huelgas teñen maior relevancia durante o período das Artes Antiguas.

Rock and Roll

Xénero musical que nace a finais dos 40 e principios dos 50. Gran impacto na sociedade americana, dirixido á xuventude identificada co ritmo enerxético e vibrante.

Country e Rhythm and Blues

A mezcla fai que nazca o rock and roll.

O instrumento máis importante é a guitarra eléctrica. Moda: utilización dos pantalóns vaqueiros e cazadoras de coiro (importantes neste estilo).

Elvis Presley

O cantante máis importante (con máis relevancia).

O rock en España tivo o seu auxe debido ás bases americanas instaladas no noso país; eles difundiron o rock en España.

O grupo Os Estudantes foron os primeiros en traducir temas do rock ao español, un dos grupos máis importantes.

Os discos comprábanse a través dos soldados americanos e a radio serviu para difundir este estilo de música.

Anos 50: o rock and roll entra en decadencia, aínda que nos anos 60 volveu a ter un pouco de repercusión.

Twist

Baile que releva ao rock and roll e se converte na moda dos anos 60.

O rock nace en América, pero en Inglaterra teñen importancia os Beatles (situáronse en Liverpool e arrasaron en todo o mundo, pero máis en EEUU) e os Rolling Stones (uns os homes e outros as mulleres) polo seu estilo de música.

Características dos Beatles

• Ritmo constante de batería; o rock and roll dos Beatles denomínase como un rock sinfónico.
• Fizeron moitas composicións con diferentes instrumentos e bandas de música.
• Creatividade compositiva e orixinalidade nas composicións.
• Renovación musical constante.
• Mestura de estilos brancos e negros.
• Introdución de ritmos e instrumentos novos.
• Propulsores de rock sinfónico.
• Cancións con letras sociais.

Rolling Stones

Rock progresivo (+ duro). As guitarras eléctricas predominan neste grupo. O nome está sacado dunha composición de Muddy Waters (cantante de blues). Tiveron éxito por todo o mundo.

Características

• Estilo forte e violento que para algúns é difícil de dixerir.
• Verdadeira esencia de rock.
• A voz do cantante mestura o blues e o soul (Mick Jagger).
• Keith Richards tocaba a guitarra ao estilo distorsionador de Chuck Berry (cantante de blues).
• Interese polos ritmos indios.
• Cancións cargadas de crueza que reflicten os sistemas do sistema social británico.

Música na Prehistoria

A súa música consistía no uso da voz e do propio corpo, pisadas.

Usaban osos de animais e de humanos para facer música, producen son pola súa lonxitude. Marcas (feitas con cabazas), tombas (troncos, ocos e pel estriada), bocinas. Usábanse para acompañar o canto.

Pobos Mesopotámicos

A civilización comeza no 1930 a.C. e a música é moi importante, xa que eran as persoas máis respetadas dos reis e dos sacerdotes.

Se acompañaban de diferentes instrumentos (arpa, viola, percusión) e nacen no sur de Francia como consecuencia dos cruzados de finais do SXI.

Polifonía (SIX-XI)

Contrario á monodía, canto a varias voces.

Cantos a dúas voces: Organum e Discantus - SXI.

Organum (SIX-XI)

Creación de esas dúas voces. Composición máis antiga da polifonía, consiste en unha voz principal (principais) do canto gregoriano e unha segunda voz (organalis) que canta paralela a unha distancia de cuarta ou de quinta (distancia de 4 ou 5 notas de altura) similar á principal; canto moi básico.

Discantus

Le dá máis independencia á segunda voz (cantus); pode facer movementos contrarios ou directos, é independente.

Música Relixiosa na E.M.

• Música social, relacionada coa igrexa; na E.M. non había instrumentos (non se podían). Cantos monódicos (cantos a unha soa voz) contados por monxes.
• Papa Gregorio I unificou todos os cantos a un único canto (canto gregoriano).
• Música unida a un texto relixioso (canto litúrxico).
• Melodía con poucos sons (móvense nun marxe de 1/8).
• Unha soa voz, unha soa melodía.
• Contados por monxes (8 voces masculinas e a capella).
• Mismo ritmo e mesma altura.
• Ritmo libre adaptado ao texto e está en latín.

Se aprendían rapidamente; pouco a pouco foi aumentando o número de cantos, e tivo que incorporarse a notación musical.

Neumas: símbolos/marcas que se colocan no texto e indican aos cantantes se o son sobe ou baixa.

Al principio non existía o pentagrama (usábanse unhas liñas que indicaban se subía ou baixaba). No SX incorporouse unha liña horizontal que indica se os sons son máis agudos ou graves.

Incorporáronse máis liñas ata chegar a 3.

Guido D'Arezzo, monxe benedictino, introduce a cuarta liña chamada tetragrama (conxunto de 4 liñas e 3 espazos).